Διεθνής Ημέρα για Αδέσποτα Ζώα: Τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα

Η Διεθνής Ημέρα για Αδέσποτα Ζώα καθιερώθηκε το 1992 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρείας για τα Δικαιώματα των Ζώων (ISAR), μίας μη κυβερνητικής οργάνωσης που εδρεύει στις Η.Π.Α και γιορτάζεται έκτοτε κάθε χρόνο το τρίτο Σάββατο του Αυγούστου (17 Αυγούστου 2019), με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το πρόβλημα της υπερπληθυσμού των ζώων συντροφιάς.

Φυσικά δεν πρόκειται για μία ημέρα γιορτής, αλλά μία ημέρα υπενθύμισης για την κατάσταση που επικρατεί με τα αδέσποτα ζώα. Κι ως μία μικρή σημείωση, χωρίς να μείνουμε πολύ σε αυτό γιατί όλοι έχουμε ενημερωθεί σχετικά από τα Social Media, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές τα αδέσποτα ζώα αυξήθηκαν δραματικά.

Το TaxiPet μίλησε με τον Γιάννη Γαρδούνη από τη Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης, ο οποίος μας εξηγεί τι πραγματικά συμβαίνει με τα ζώα συντροφιάς.

Υπάρχει πράγματι υπερπληθυσμός των ζώων συντροφιάς κι αν ναι, πως φτάσαμε ως εδώ;

Είναι γεγονός ότι υπάρχει υπερπληθυσμός ζώων συντροφιάς όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά παγκοσμίως. Ειδικότερα στην Ελλάδα ο αριθμός είναι τόσο μεγάλος που καθιστά αδύνατη την αποκατάσταση των ζώων αυτών μέσω της υιοθεσίας. Ο λόγος που φτάσαμε σε αυτό το σημείο σχετίζεται αδιαμφισβήτητα με τις ανεξέλεγκτες γεννήσεις τόσο των αδέσποτων ζώων όσο και των δεσποζόμενων. O ανύπαρκτος κρατικός σχεδιασμός διαχείρισης ζώων, η απουσία προγραμμάτων στειρώσεων, η έλλειψη παιδείας, οδήγησαν αναπόφευκτα σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη, αν δεν παρθούν συγκεκριμένα μέτρα και δεν πραγματοποιηθούν δραστικές παρεμβάσεις σε πολλαπλά επίπεδα.

Η μη στείρωση είναι το μόνο πρόβλημα για την ύπαρξη αδέσποτων ζώων;

Η μη στείρωση, είτε αυτή αφορά τα δεσποζόμενα είτε τα αδέσποτα, αποτελεί το κυριότερο αίτιο ύπαρξης και συνεχούς αύξησης των αδέσποτων ζώων. Η πλειοψηφία των αδεσπότων, διαπιστώνεται καθημερινά, ότι προέρχονται κατά κύριο λόγο από τα δεσποζόμενα, δηλ. από άτομα που αδιαφορούν για τον πολλαπλασιασμό τους, από αυτούς που κερδοσκοπούν από την αναπαραγωγή τους, από όσους διακατέχονται από στρεβλές απόψεις για τη στείρωση, από αυτούς που καλύπτουν δικά τους κενά μέσω του ζευγαρώματος του κατοικιδίου τους, από τους κυνηγούς που έχουν βρει έναν ανέξοδο τρόπο ανακύκλωσης των σκύλων που χρησιμοποιούν για τη φονική τους δραστηριότητα.

Η στείρωση όλων των σκύλων και γατών δεν αποτελεί απλά μια λύση, αποτελεί την κύρια λύση άμεσου και ηθικού περιορισμού του πληθυσμού τους.  Από εκεί και πέρα οι καθολικές στειρώσεις δεν θα μειώσουν τα αδέσποτα στο 100%. Αυτό θα είναι εφικτό μόνο μέσω ανάπτυξης της φιλοζωίας, της καλλιέργειας της ενσυναίσθησης και της διαμόρφωσης υγειών αντιλήψεων. Με λίγα λόγια η παιδεία είναι αυτή που ίσως κάποια μέρα φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Μέχρι τότε όμως η κοινωνία μας έχει ανάγκη κανόνων και νόμων ώστε να προστατευθούν οι αδύναμοι.

Πως αντιδρά και πως βιώνει συναισθηματικά ένα πρώην δεσποζόμενο ζώο το να βρίσκεται αδέσποτο;

Παρόλη την πολυετή εμπειρία μας, αναφορικά με την εγκατάλειψη ζώων, είναι δύσκολο να περιγράψουμε την εικόνα. Οι αντιδράσεις είναι ποικίλες: έχουμε συναντήσει ζώα να τρέχουν πίσω από τα αμάξια των κηδεμόνων τους, άλλα να παραλύουν τελείως, κάποια να τρέχουν αλλόφρωνα από πανικό, έχουμε δει ζώα να κλαίνε απαρηγόρητα, να αρνούνται τη σίτιση ή το νερό, να αναπτύσσουν επιθετικότητα ως αποτέλεσμα του φόβου τους, να αρρωσταίνουν από τη θλίψη, να απομονώνονται. Δεν καταλαβαίνουν τι τους συμβαίνει και γιατί. Ακόμα όμως και αν μιλούσαν τη γλώσσα μας, τι θα μπορούσε να δικαιολογήσει επαρκώς αυτό το έγκλημα;

Επιβιώνουν τα πρώην δεσποζόμενα ζώα, αν δεν έχουν την τύχη να καταλήξουν σε κάποιο καταφύγιο, δηλαδή ξέρουν πως να λειτουργήσουν εκτός σπιτιού;

Ο μέσος όρος ζωής ενός ζώου που γεννήθηκε στον δρόμο υπολογίζεται στα 2 χρόνια. Αυτός ο μέσος όρος μειώνεται όταν το ζώο υπήρξε δεσποζόμενο κι είναι λογικό αυτό. Ο δρόμος είναι σαν να σε πετούν στον ωκεανό χωρίς να ξέρεις κολύμπι.

Υπάρχει ακόμη η δυσάρεστη επιλογή της θανάτωσης αδέσποτων ζώων σε κάποιες χώρες κι αν ναι, σε ποιες;

Η ευθανασία υπάρχει σε πολλές χώρες του κόσμου, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις υπόλοιπες ηπείρους. Η ανεπάρκεια οικονομικών πόρων, η απουσία πολιτικής πρωτοβουλίας, η ανεπαρκής παιδεία, η έλλειψη ενσυναίσθησης, η φιλοσοφία αποκλειστικά ανθρωποκεντρικών αντιλήψεων, ο μη διαχειρίσιμος αριθμός εγκαταλελειμμένων ζώων σε πολλές χώρες αλλά και ζώων που αφαιρέθηκαν λόγω κακοποίησης, οδήγησαν στην θεσμοθέτηση της ευθανασίας. Είναι ελάχιστες οι χώρες που δεν έχουν προχωρήσει σε αυτή την πρακτική. Η Γερμανία και η Ολλανδία δεν ευθανατώνουν ζώα, καθώς έχουν υιοθετήσει εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα μια καθ’ όλα ηθική διαχείριση μέσω χρηματοδότησης δημοτικών και με άριστες συνθήκες καταφυγίων, με έμπειρο και έμμισθο προσωπικό καθώς και καλλιέργειας ζωοφιλικής παιδείας αλλά και αυστηρότατων νόμων. Ευθανασία προβλέπεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις υγείας και επιθετικότητας ζώου, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ομόφωνη απόφαση, από όλους τους αρμόδιους φορείς.

Δεν είμαστε υπέρ της ευθανασίας. Η Ελλάδα όμως δεν έχει κανένα πρόγραμμα κι αφήνει στη μοίρα τους τα αδέσποτα μέχρι αυτά να αφήσουν βασανιστικά την τελευταία τους πνοή στους δρόμους. Δεν γίνεται το κράτος να είναι ο μεγάλος απών, να μην βοηθά ουσιαστικά τα ζώα και ταυτόχρονα να τα αφήνει έρμαια. Καθημερινά στην Ελλάδα υπάρχουν ζώα άρρωστα, τραυματισμένα, κακοποιημένα (πεταμένα σε κάδους και ποτάμια, αλυσοδεμένα, εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες, ζώα που διαβιούν σε βαρέλια, χτυπημένα με αεροβόλα και καραμπίνες, λιθοβολημένα, ξυλοκοπημένα), πεινασμένα, διψασμένα, δολοφονημένα. Αυτή είναι η εικόνα.

Ενεργά ζωοφιλικά σωματεία αλλά και μεμονωμένοι εθελοντές, παρόλη την καλή θέληση και υπέρμετρη προσπάθεια, δεν αρκούν για την επίλυση του προβλήματος. Χρειάζονται δραστικές κι αποφασιστικές ενέργειες από όλους τους φορείς.

Πόσα αδέσποτα φιλοξενεί αυτή τη στιγμή η ΖΕΗ και με τι ποσοστό αυξάνονται μέσα σ’ ένα έτος;

Αυτή τη στιγμή φιλοξενούμε 30 σκύλους και 66 γάτες. Τα σκυλιά είναι ελεγχόμενα κι αυξάνονται κατά περιόδους (π.χ. καλοκαίρι ή γιορτές), όμως οι γάτες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

This website uses cookies to enhance your browsing experience. By browsing this website, you agree to the use of cookies.